بهره برداری پایدارازمعادن باتاکید براحیاء زیست بومهای تخریب شده

افزایش جمعیت کره زمین درچندقرن گذشته سبب بهره برداری روزافزون ازمنابع طبیعی است یکی ازمنابع بسیاراقتصادی و سودآوربه ویژه درکشورهای درحال توسعه معادن هستند که نقش عمده ای دررفاه بشری دارند بهره برداری ازمعادن بدون برنامه های احیایی چالشهای زیست محیطی و اقتصادی اجتماعی مانند تخریب محیط زیست و چندپاره کردن زیست بومها منظره های بدنما بروز وتشدید فرسایش آبی و خاکی و نیز الودگی آبهای سطحی وزیرزمینی ازبین رفتن پوشش گیاهی و جمعیت جانوری و آسیب به حیات وحش و تنوع زیستی را به دنبال دارد این چشم انداز ها به ویژه درمعادن روباز به شدت تخریب و تاحدزیادی غیرقابل برگشت میشوند ساختارفیزیکوشیمیایی خاکهای دست خورده درمناطق معدنی که آلوده به فلزات سنگین هستند ازتشکیل خاک و رشد گیاهان جلوگیری می کند خاکهای آلوده به مس سرب نیکل و روی میتواند حتی رشد بسیاری ازگیاهان متحمل را نیز کاهش دهد ازسوی دیگر این مناطق دارای چالشهایی مانند نبود خاک سطحی حاصلخیز فرسایشهای دوره ای خشکی و کمبود آب افزایش تراکم تغییرات دمایی زیاد نبود موادآلی برای تشکیل خاک دانه و فقرمواد وعناصرغذایی هستند هدف ازاحیا چشم اندازه های تخریب شده مناطق معدنی بازگرداندن آنها به وضعیت پیشین است سیستم های ابیاری آبهای سطحی خاک پوشش گیاهی مناظر طبیعی حیات وحش و دانش بومی ازمواردی است که بایستی دربرنامه های احیایی به شدت مورد توجه قرارگیرد امید است بتوان ازاندوخته ها و تجربه های دیگرکشورها برای احیا زیست بومهای مناطق معدنی کشوربهره گرفت

کلیدواژه ها:

احیاء ، توسعه پایدار ، زیست بوم ، مناطق معدنی