رویکردهای زمینهگرایی در بافتهای سنتی

عناصر تشکیل دهندهی بافتهای سنتی در شکل دادن کالبد شهرها نقش بسزایی داشته، زمینه را میتوان به عنوان بستر رویدادی تاریخی پنداشت که عناصرشهری در درون آن شناخته وپرداخته وساخته میشدند. توجه دوباره به این عناصر و آنچه از پیش وجود داشته به عنوان یک اصل تعیین کننده و اجتناب ناپذیر میتواندما را به جایگاه معماری مطلوب و احیاء فضاهای شهری رهنمود باشد. امروزه معماران باید قادر باشند ویژگیهای تاریخی یک مکان را دریابند و آن را بخشی از فرایند طراحی خود قراردهند.سوالات تحقیق در راستای این پرسش است که چه پارادایمها و رویکردهایی در بافتها و معماری سنتی ایران وجود داشته و این رویکردها چهنقشی در معماری و شهرسازی معاصر ایران دارند؟ این مقاله نشان میدهد که توجه به زمینه میتواند عاملی مثبت و تقویت کننده هم برای خود اثر معماری و هم در مقیاس کلانتر از معماری برای ایجاد محیط مطلوب شهری داشته باشد

کلیدواژه ها:

زمینهگرایی ، بافتهای سنتی ، زمینه ، معماری مطلوب