بررسی اثر آللوپاتی بابونه (.Matricaria chamomile L) بر جوانه زنی و رشد برخی علف های هرز رایج

به منظور ارزیابی اثر آللوپاتی بابونه (.Matricaria chamomile L) بر جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه یولاف وحشی (.،(Avena ludoviiana Durieh) تاج خروس (.Amaranthus retroflexus L) و سلمه تره (.Chenopodium album L)، سه علف هرز غالب مزارع استان هرمزگان در جنوب ایران، پژوهش آزمایشگاهی در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 7 غلظت اسانس گل بابونه (صفر، 0/5، 1، 1/5، 2، 2/5 و 3 درصد) بود. صفات مورد ارزیابی در این آزمایش عبارت از درصد و سرعت جوانه زنی بذر، شاخص بنیه، شاخص میتوزی، طول ریشه چه و ساقه چه و وزن تر و خشک گیاهچهعلف های هرز بود.نتایج این آزمایش نشان داد که در اغلب موارد با افزایش غلظت اسانس بابونه، میانگین صفاتمورد مطالعه به طور معنی داری کاهش می یابد. بیشترین و کمترین اثر بازدارندگی در مقایسه با شاهد به ترتیب درتیمارهای 3 و 0/5 درصد اسانس بابونه مشاهده گردید، به طوری که تفاوت معنی داری بین تیمار 0/5 و صفر درصد به دست نیامد. بر اساس شاخص بنیه، یولاف وحشی و سلمه تره به ترتیب مقاومترین و حساسترینعلف های هرز به اسانس گل بابونه بودند. در حالی که بیشترین کاهش درصد جوانه زنی بذر در تاج خروس مشاهده شد، به طوری که با افزایش غلظت اسانس از صفر به 3% درصد جوانه زنی تاج خروس 61/1 درصد کاهش یافت. با افزایش غلظت اسانس، شاخص میتوزی به طور معنی دار کاهش یافت. وجود همبستگی مثبت (91/3-85/8 درصد) بین شاخص میتوزی و رشد ساقه چه و ریشه چه علف های هرز بیانگر این موضوع است که اسانس بابونه احتمالا از طریق کاهش تقسیم سلولی موجب کاهش رشد گیاهچه علف های هرز مورد مطالعه می گردد. این نتایج نشان می دهد که اسانس گل بابونه می تواند به عنوان منبعی برای تهیه علف کش های زیستی مطرح باشد.

کلیدواژه ها:

آللوپاتی ، اسانس ، بابونه ، علف های هرز