اثر قارچ های میکوریزا بر برخی شاخص های مورفوفیزیولوژیکی گل شاخه بریده ژربرا در شرایط آبکشت (Gerbera jamesonii)

در راستای مدیریت تلفیقی تغذیه گیاهی و استفاده توام از کودهای شیمیایی، آلی و زیستی در تولید محصولات باغبانی بروش آبکشت، آزمایش استفاده از کودهای زیستی و تلقیح بستر کاشت 2 رقم ژربرای شاخه بریده (Orenge oino and Mali bu) در سیستم تولیدی آبکشت با سطوح مختلف آغشته سازی (7 و 3/5، 0 درصد وزنی به حجمی) قارچ مایکوریزا (Glomus mossea) و بررسی خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاهان مورد بررسی در قالب آزمایشات فاکتوریل برپایه طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار طراحی و اجرا گردید. نتایج آزمایش بیانگر تاثیر معنیدار و مثبت همزیستی مایکوریزایی بر وزن تر وخشک اندامهای هوایی و ریشه و همچنین کلروفیل در هر دو رقم بودند. بر همین اساس و در مقایسه با شاهد (عدم تلقیح بستربا قارچ) تیمار 3/5 درصد آغشته سازی به عنوان بهترین تیمار، منجر به افزایش 75 و 60 درصدی بیوماس تولیدی بترتیب در ارقام Orenge oino و Mali bu گردید. همچنین کلروفیل کل نیز در مقایسه با شاهد در ارقام Mali bu و Orenge oino افزایشی چشمگیر و حدود 25 برابری در تیمار 3/5 درصدی نشان دادند. بر اساس نتایج آزمایش استفاده از کودهای زیستی و تلقیح مایکوریزایی بستر کاشت ژربرا بسته به درصد مناسب آغشته سازی در سیستم تولیدی آبکشت یا هایدروپونیک در راستای مدیریت تلفیقی تغذیه گیاهی منجر به بهبود فاکتورهای رشدونموی و فتوسنتزی می گردد.

کلیدواژه ها:

کودهای زیستی ، Glomus mossea ، هایدروپونیک ، بیوماس ، مدیریت تلفیقی تغذیه گیاهی