بررسی سطح نگرش کشاورزان پیرامون اثرات دورههای آموزشی- ترویجی برگزار شده در زمینه ی حفاظت، احیاء و توسعه منابع طبیعی (مورد مطالعه: منطقه ی آب شیرین شهرستان کاشان)

منابع طبیعی هر جامعه، ثروت آن جامعه محسوب شده که فقط به نسل حاضر تعلق نداشته، بلکه میراثی است کهمتعلق به تمامی آیندگان میباشد. از این رو حفاظت، احیاء و توسعه این منابع، وظایف مشترک نهادهای بین -المللی، دولتها، سازمانهای غیردولتی، تشکلهای محلی، بهرهبرداران و دوستداران طبیعت قلمداد می گردد.مطالعه حاضر با هدف بررسی سطح نگرش کشاورزان پیرامون اثرات دورههای آموزشی- ترویجی برگزار شدهدر زمینهی حفظ، احیاء و توسعه منابع طبیعی انجام شده است. نمونهی آماری این تحقیق، 216 نفر از کشاورزانمنطقه آبشیرین شهرستان کاشان میباشند. دادههای این پژوهش با استفاده از ابزار پرسشنامه که روایی آن بهوسیلهی پانل متخصصان و پایایی آن از طریق انجام مطالعه راهنما و محاسبهی ضریب آلفای کرونباخ تأیید شده بود، جمعآوری گردید. مقادیر آلفای کرونباخ برای بخشهای مختلف پرسشنامه بالاتر از 0/7 محاسبه گردید. مهمترین یافتههای این مطالعه نشان داد که بین متغیرهای سن، سطح تحصیلات و دسترسی به منابع اطلاعاتی بامتغیر وابستهی نگرش پیرامون اثرات دوره های آموزشی- ترویجی برگزارشده در حفظ، احیاء و توسعه منابع طبیعی ارتباط مثبت و معنیداری در سطح 0/05 وجود دارد. همچنین متغیرهای مستقل سطح تحصیلات و دسترسی به منابع اطلاعاتی به طور تعاملی، توانایی توضیح حدود 39 درصد از تغییرات متغیر وابسته ی نگرشپیرامون اثرات دوره های آموزشی- ترویجی برگزار شده را دارا می باشند.

کلیدواژه ها:

سطح نگرش ، دورههای آموزشی- ترویجی ، توسعه منابع طبیعی ، منطقه آب شیرین ، کاشان (شهرستان)