به منظور احیاء پوشش جنگلی Pistacia atlantica بررسی اکولوژیکی گونه درمناطق مورد تهدید بیابانزایی (استان سمنان)

مهمترین عامل موفقیت در ایجاد پوشش گیاهی درختی و درختچه ای استفاده از گونه های بومی و مقاوم در برابر شرایط نامساعد اکولوژیکی است. گونه های مختلف از جنس pistacia، درختان مقاومی در برابر شرابط نامساعد اقلیمی و خاک است. این درخت با ارزش می تواند نقش بارز و مهمی در احیاء پوشش گیاهی مناطق نیمه خشک، منظر سازی و احداث پارک های شهری و جنگلی، حفاظت خاک و جلوگیری از گسترش بیابان، تأمین منابع آبهای زیرزمینی، ایجاد اشتغال و درآمد اقتصادی داشته باشد . پراکنش بنه در ناحیه رویشی ایران و تورانی مشاهده می شود. شاخص اقلیمی این ناحیه رویشی که وسعت بسیار زیادی در کشور دارد، کمی بارندگی، طولانی بودن فصل خشک و نوسانات حرارتی زیاد در فصول مختلف می باشد. پراکنش بنه بیشتر روی ارتفاعات سنگلاخی و صعب العبور مناطق مختلف استان سمنان و به شکل کمتر در اطراف مراکز تجمع جمعیتی، روستاها و شهرها دیده می شود. علت مهاجرت این گونه با ارزش به ارتفاعات و نقاط دور از دسترس، وجود دام، استفاده بی رویه و قطع اشجار به منظور تولید ذغال و ذوب فلزات می باشد. با توجه به بومی بودن و مقاومت آن در برابر شرایط تنشی، فرم و شکل درخت و همچنین در آمد اقتصادی حاصل از برداشت صمغ آن امکان برنامه ریزی برای احیاء پوشش گیاهی در حوزه های آبخیز، ایجاد تفرجگاههای طبیعی و پارک های جنگلی در مناطق خشک و نیمه خشک با مشارکت مردمی و بخش های خصوصی وجود دارد. بر اساس تحقیقات صورت گرفته امکان استقرار نهال دو ساله با تامین رطوبت مورد نیاز در سال اول در مناطق کوهستانی با بارش حداقل 170 میلیمتر در سال وجود دارد.

کلیدواژه ها:

بنه ، اکولوژی ، تفرجگاه طبیعی ، مناطق خشک و نیمه خشک ، استان سمنان