تبیین فضایی میزان آسایش اقلیمی استان یزد بر اساس شاخص TCI

امروزه گردشگری مفهوم و جریانی کاملاً متفاوت با گذشته پیدا کرده است و زمینه اقتصادی آن بیش از بیش افزایش یافته است . گردشگری اکنون بعنوان یک امر اقتصادی نگریسته می شود ، در نتیجه لزوماً باید در جریان کار و فعالیت خود تابع هدف معین باشد این صنعت بعد از صنعت نفت، مهم ترین گزینه برای درآمد ارزی در کشور خواهد بود. در این پژوهش به منظور ارزیابی شرایط اقلیم آسایش از منظر گردشگری با استفاده از شاخص بیوکلیماتیک TCI و داده های اقلیمی 5 ایستگاه سینوپتیک استان، شرایط آسایش استان یزد در تمام طول سال تبیین گشته است .این شاخص به شکلی سیستماتیک شرایط اقلیمی را برای گردشگری با استفاده از 7 پارامترمیانگین بارش ماهانه، میانگین دما، میانگین نم نسبی، بیشینه دما، کمینه نم نسبی، میانگین روزانه ساعات آفتابی وسرعت باد مورد ارزیابی قرار می دهد. با این وجود روش این پژوهش تحلیلی -توصیفی بوده و هدف از انجام آن بررسی کیفی شرایط اقلیمی استان یزد از بعد آسایشی و بیوکلیمایی و تعیین تقویم گردشگری استان بر اساس شاخص TCI می باشد . بدین منظور ابتدا داده های همگن اقلیمی یک دوره آماری 15 ساله را برای 5 ایستگاه سینوپتیک استان گردآوری نموده و بعد از تجزیه و تحلیل و پردازش آنها در محیط Excel نیز تهیه یک بانک اطلاعاتی شاخص TCI را برای ایستگاه های منطقه به تفکیک ماه های سال محاسبه نموده و با استفاده از تکنیک، GIS نقشه TCI را بر پایه نقشه DEM اذتفاعی برای تمامی ماه های سال تهیه و ترسیم نمودیم. نتایج مطالعه نشان می دهد که کل شهرهای استان طی ماههای ژانویه ، فوریه، مارس ،جولای ، آگوست و سپتامبر شرایط نامساعد و بحرانی دارند و برایگردشگری نامناسب اند . و در ماههای آوریل ، می و ژوئیه و دسامبرشرایط استان حالت قابل قبول تا خوب را تجربه می کند وتقریبا شرایط بینابینی حاکم است . ولی در ماه های اکتبر و نوامبر شرایط ایده ال وبسیارخوب برکل استان یزد مستولی می باشد واستان یزد طی این زمانها می تواند پذیرای گردشگران زیادی از سایر استانها باشد. بنابراین فصل بهار و پاییز وبهار بهترین شرایط برای صنعت گردشگری استان یزد می باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، آسایش اقلیمی ، GIS ، TCI ، استان یزد