سازی خاک های آلوده به فلزات سنگین

آلودگی خاک ها از فلزات سنگین که به دلیل فعالیت های مفرط صنعتی و پیشرفت کشاورزی حاصل شده است معمولاً باعث مشکلات زیست محیطی می شود. افزایش سطح عناصر سنگین نه تنها باعث کاهش فعالیت میکروبی خاک و تولیدات زراعی می شود بلکه سلامتی انسان را نیز از طریق زنجیره های غذایی مورد تهدید قرار می دهد .پالایش خاک های آلوده به فلزات سنگین موضوعی است که در سال های اخیر بسیار مورد توجه بوده است، زیرا فلزات سنگین دوام بیولوژیکی بالایی داشته وبا گذشت زمان از بین نمی روند. نظر به صنعتی شدن جوامع در دهه های اخیر و تولید مقادیر قابل توجهی پساب های صنعتی توسط کارخانجات و رهاسازی آنها در اکوسیستم های طبیعی و روان آبها و از سوی دیگر افزایش استفاده از سوخت های فسیلی و احتمال بازگشت ترکیبات احتراق یافته به محیط، استفاده از آفت کشها در مزارع، خطر وقوع تنش غیر زنده تجمع فلزات سنگین در خاک را افزایش می دهد. روش های مرسومی نظیر خاک برداری و پرکردن زمین، تیمار حرارتی و شست و شوی اسیدها و احیاء الکتریکی به خاطر هزینه های بالا، کارایی پایین، تخریب ساختار خاک و حاصلخیزی خاک و وابستگی شدید آنها به نوع آلودگی، خصوصیات خاکی و شرایط محیطی مناسب نمی باشند از این رو اخیراً دانشمندان و محققان به تولید تکنولوژی های کارآمد و ارزان نظیر استفاده از میکروارگانیسم ها وگیاهان زنده جهت پاکسازی مناطق آلوده روی آورده اند که به آن گیاه پالایی یا زیست پالایی اطلاق می شود. در این مقاله به ارزیابی فواید، محدودیت ها و موارد استفاده از روش های گیاه پالایی پرداخته شده است. همچنین با نگرشی صحیح پاکسازی خاک های آلوده از فلزات سنگین توسط گیاهان مورد بررسی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

آلودگی های محیط زیست ، خاک ، فلزات سنگین ، گیاه پالایی