تبیین و تحلیل فضایی میزان آسایش اقلیمی استان هرمزگان با استفاده از شاخص TCI

گردشگری عنصری است وابسته به آب و هوا و اقلیم، بنحوی که آب و هوای مناسب و شناخت کافی از شرایط اقلیمی در مقصد یکی از مهمترین عناصر در بحث گردشگری است و می تواند بعنوان یک عامل جاذب یا دافع برای گردشگران باشد. امروزه گردشگری مفهوم و جریانی کاملاً متفاوت با گذشته پیدا کرده است و زمینه اقتصادی آن بیش از بیش افزایش یافته است . گردشگری اکنون بعنوان یک امر اقتصادی نگریسته می شود ، در نتیجه لزوماً باید در جریان کار و فعالیت خود تابع هدف معین باشد. این صنعت بعد از صنعت نفت، مهم ترین گزینه برای درآمد ارزی در کشور خواهد بود. چون کشور ایران دارای یک موقعیت بسیار استثنایی و ممتاز از نظر جذب گردشگر می باشد که از جمله طبیعت زیبا با خصوصیات اقلیمی و آب و هوایی ویژه که درآمدهای ارزی هنگفتی را به دنبال خواهد داشت این تحقیق بااستفاده از داده های 3 ایستگاه سینوپتیک استان هرمزگان وبه روش شاخص اقلیمی گردشگری TCI انجام شد و با استفاده از نرم افزارهای ArcGIS و EXCEL کار محاسبات وتحلیل مکانی با تکیه بر منطقه بندی شرایط اقلیمی گردشگری در مقیاس زمانی ماهانه انجام گرفت . طبق نتایج به دست آمده شهرهای استان هرمزگان طی ماههای ژوئیه، جولای و آگوست شرایط ناچیز و نامساعد دارند و برای گردشگری نامناسب اند . و در ماه های می ،سپتامبر و اکتبر شرایط استان حالت قابل قبول تا خوب را تجربه می کند وتقریبا شرایط بینابینی حاکم است . ولی در ماه های نوامبر، دسامبرو همچنین از ماه های ژانویه تا آوریل شرایط ایده ال ، عالی و بسیارخوب برکل استان هرمزگان مستولی می باشد واستان هرمزگان طی این زمانها می تواند پذیرای گردشگران زیادی از سایر استانها باشد. بنابراین فصل پاییز، زمستان و بهار بهترین شرایط برای صنعت گردشگری استان هرمزگان می باشد و درآمد فراوانی عاید این بخش می کند و اثرات مثبتی براقتصاد منطقه دارد.

کلیدواژه ها:

توسعه اقتصادی ، صنعت گردشگری ، هرمزگان ، TCI