بررسی اثرمتقابل اکسین و محیط کشت بر ریشه زایی دو گونه فیکوس زینتی به منظور کاهش زمان ریشه دهی در شرایط گلخانه ای وکاهش هزینه

به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف اکسین و محیط کشت بر ریشه زایی گیاه آپارتمانی فیکوس بنجامین و فیکوس آمستل این تحقیق طی سالهای 90-89 انجام گرفت. در این تحقیق از طرح آماری آزمایشات فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار و 30 قلمه در هر تیمار استفاده گردید. تیمارها در این تحقیق عبارت است از ایندول بوتریک اسید IBA، با غلظت های (1000، 2000، 3000، 4000 پی پی ام) و آب مقطر به عنوان شاهد روی قلمه های نیمه خشبی فیکوس بنجامین و فیکوس آمستل در محیط های مختلف کشت (ماسه، پرلیت، ماسه بادی) مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. نتایج این تحقیق نشان می دهد که میانگین طول بلندترین ریشه در محیط کشت پرلیت در غلظت 3000 پی.پی.ام هورمون IBA بدست آمده است. میانگین تعداد قلمه های ریشه دار شده در محیط کشت پرلیت درغلظت 3000 پی.پی.ام IBA مشاهده گردید. میانگین وزن تر و خشک ریشه در 3 محیط کشت مورد آزمایش در غلظت 4000 ppm هورمون IBA بدست آمد. حداکثر درصد ریشه زایی نیز در این زمان ها در غلظت 3000 پی.پی.ام با هورمون IBA مشاهده گردید. افزایش میانگین طول بلندترین ریشه به ترتیب در محیط های 3000 و 2000 و 1000 و شاهد و 4000 بدست آمد. افزایش میانگین تعداد قلمه های ریشه دار شده، میانگین وزن تر ریشه ، میانگین وزن خشک ریشه میزان درصد ریشه زایی قلمه ها به ترتیب در محیط های پرلیت، ماسه بادی، ماسه مشاهده گردید.تسریع ریشه دهی می تواندهزینه های جاری و نیزپروسه صادرات گیاهان زینتی را بهبود دهد.

کلیدواژه ها:

اکسین ، ریشه زایی ، ایندول بوتریک اسید ، پرلیت ، ماسه بادی ، ماسه