بررسی تاثیر نامنظمی سازه ها در پلان و ارتفاع

در بین مراحل مختلفی که یک ساختمان برای پایداری در برابر زلزله مورد مطالعه قرار می گیرد، مرحله اتخاذ تصمیم درمورد تعیین پیکربندی شکل مشخصات هندسی ساختمان، نظیر اندازه ها در نقشه، ارتفاعات و موقعیت و اهمیت عناصر نامنظم، نوع و وضعیت اجزاء سازه ها ، نظیر دیوارها، ستونها، قفسه های پله یا اسانسور و نیز طبیعت و طرز قرار گیری اجزاء غیر سازه ای است در این مرحله، آنچه که بیش از همه مد نظر است شناسایی پیکربندیهایی است که احتمالا بر واکنش ساختمان در برابر زلزله اثر می گذارند. هرچه اشکال ساختمان منظم تر و توزیع جرمها و سختی ها در سطح افق (پلان) و در ارتفاع، متقارن تر باشد، مقاومت احتمالی آن در برابر زلزله افزایش خواهد یافت. اغلب ساختمانهایی که دارای پیکربندی نامنظم اند، در مقابل زلزله خسارت بیشتری می بینند. بهترین تلاشها و مشارکت تمام اجزا اسکلت در جذب و استهلاک نیروهایی است که در اثر زلزله به ساختمان وارد میشود.

کلیدواژه ها:

نامنظمی سازه ها ، استهلاک ، پیکربندی ، توزیع سختی