تعیین پایداری اکوسیستم جنگل با استفاده از الگوی پراکنش گلسنگ Lobaria pulmonaria(L)Hffom در دو منطقه مدیریت شده و نشده (مطالعه موردی: جنگل کنیج کلازیراب)

پیش نیاز مدیریت اصولی و درخور با توان اکولوژیک رویشگاه، شناخت کامل و جامع از ترکیب و اجرای آن اکوسیستم می باشد . از مهمترین و گسترده ترین گروه های حساس و درخور توجه در جنگل ها گلسنگ ها می باشند که هر گونه ویزه از گلسنگ می تواند به عنوان یک شاخص منسب برای ارزیابی ساختار و شرایط رویشگاه طبیعی و یا دست خورده توده جنگلی در نظر گرفته شود. این پژوهش در دو پارسل 9 و 10 از سری جنگل کنیج کلا با ویژگی های متفاوت مدیریتی اما با فیزیوگرافی نسبتا یکسان صورت پذیرفت. در هر پارسل سطحی با مساحت 10 هکتار تفکیک و تمامی پایه های موجود (صد در صد) در این قطعات برای تشریح ساختار مورد نمونه برداری قطر، ارتفاع و حجم قرار گرفتند و درختانی که به عنوان میزبان برای گلسنگ L.pulmonaria بودند نمونه برداری و با استفاده از GPS موقعیت انها ثبت گردید و همچنین قطر و ارتفاع آنها اندازه گیری شد نتایج نشان داد که منطقه مدیریت نشده با پراکنش مناسب تری از L.pulmonaria دارای تنوع گلسنگی بالاتری بوده و پایدارتر می باشد . همچنین بر اساس نتایج و با استفاده از آزمون T مستقل مشخص شد که جنگل مدیریت نشده به طور معنی داری نسبت به جنگل مدیریت شده مقادیر بیشتری از شاخص های تنوع و همچنین مقدار مشخصه های کمی را در منطقه شاهد به خود اختصاص داده است که این افزایش مقدار مشخصه های کمی ، تنوع، غنا و یکنواختی ، خود ناشی از سرشت اکولوژیک و مورفولوژی مناسب تر جنگل مدیریت نشده در استقرار گلسنگ پوست زی L.pulmonaria است.

کلیدواژه ها:

الگوی پراکنش ، پایداری جنگلی ، مشخصه های کمی ، شاخص های تنوع زیستی ، L.pulmonaria