نقش گیاهان پرستار در افزایش تجدید حیات و تنوع گونه ای جنگل های زاگرس میانی (مطالعه موردی: تنگه ارغوان ایلام)

رویشگاه زگرس به عنوان یکی از منابع مهم بیولوژیک کشور دارای اهمیت ویژه ای از نظر وسعت، گونه ها گیاهی و جانوری، ذخایر ژنتیکی، مراتع زیر آشکوب و... می باشد . منطقه مورد مطالعه بخشی از اکوسیستم جنگلی زاگرس میانی واقع در منطقه دره ارغوان است که به لحاظ ویژگی های ساختاری و رویشی از تنوع گیاهی بالایی برخوردار می باشد. هدف از این تحقیق دستیابی به رابطه بین گیاهان پرستار با گونه های همراه در زیر و خارج تاج پوشش و تاثیرات آن بر تنوع گیاهی و تجدید حیات و نیز شناسایی فلور غالب منطقه است. نتایج حاصل از پیمایش زمینی در سطح 700 هکتار از جنگل های منطقه نشان داد که در مجموع تعداد 82 گونه علفی متعلق به 66 جنس و 32 خانواده و تعداد 5 گونه درختی و 7 گونه درختجه ای شناسایی شد. نتایج نشان داد که گونه های پرستار بر تنوع، تجدید حیات و غنای گونه های گیاهی تاثیر معنی داری داشته به طوری که بیشترین تجدید حیات، تنوع و غنا در زیر تاج پوسس گیاهان پرستار و کمترین تجدید حیات، تنوع و غنا در خارج تاج پوشش گیاهان پرستار مشاهده شد همچنین جهت دامنه بر تنوع و غنای پوشش گیاهی اثر معنی داری داشت که در جهت جنوبی بالاترین غنا و تنوع گونه ای را مشاهده شد در حالی که تفاوتی برای یکنواختی از این نظر مشاهده نشد. شیب تاثیر معنی داری بر غنا و توع گونه ای نداشت دلیل این امر وجود گیاهان همراه در سایه گونه های پرستار می باشد گونه های پرستار با حفظ میکروکلیمای مناسب و جلوگیری از فرسایش خاک توسط تنه و ریشه سبب این امر شده اند.

کلیدواژه ها:

ایلام ، تجدید حیات ، زاگرس ، شاخص های تنوع زیستی ، گونه پرستار