هماهنگی بهینه ریکلوزر و فیوز با درنظرگرفتن بیشینه ظرفیت واحد تولیدپراکنده CHP

باتوجه به ماهیت و ساختار شبکه های توزیع، استفاده از ادوات حفاظتی و کلیدزنی برای محدودسازی ناحیه خاموشی و کاهش مشترکین تأثیرپذیر از خطا، امری اجتناب ناپذیر است. تعیین بهترین آرایش و ترکیب برای این تجهیزات می تواند به بهبود قابلیت اطمینان و افزایش رضایتمندی مشترکین کمک کند. هماهنگی بهینه ریکلوزر و فیوز به عنوان ادوات کلیدزنی، برای ارتقاء قابلیت اطمینان و کاهش تعداد و مدت تداوم خاموشی ها در سیستم به عنوان یکی دیگر از اقدامات موثر صورت می پذیرد ساختار شعاعی و گستردگی شبکه توزیع انرژی الکتریکی باعث شده است که این بخش از سیستم قدرت، سهم قابل توجهیاز خطاها و رخدادهای سیستم را به خود اختصاص دهد . از این رو بخش اعظم عدم اعتماد مشترکین به این قسمت از شبکه برق رسانی مربوط می شود . لذا در این مقاله روشی جهت هماهنگی بهینه فیوز و ریکلوزر در حضور واحدهای تولید پراکندهCHPدر شبکه های توزی ع ارائه گردیده است . در نهایت با اعمال آن بر روی شبکه نمونه در محیط متلب و دیگسایلنت بر بهینه بودن روش پیشنهادی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

ریکلوزر ، فیوز ، واحدهای تولید پراکندهCHPهماهنگی بهینه