شگردهای طنزآفرینی وکارکردهای موضوعی طنز در تهرانجلس اثر ابراهیم نبوی

طنز، نوع ادبی است که بارویکردهای انتقادی ومعترضانه به بررسی و تحلیل مسائل اجتماعی، سیاسی وفرهنگی می پردازد. ودر آن طنزپرداز متعهد با نگرشی حکیمانه ومنتقدانه، پلشتی های جوامع را در معرض دید مردم قرار می دهد. در این پژوهش مجموعه ی داستانی تهرانجلس از سید نبوی به منظور تبیین شیوه های طنزآفرینی و کارکردهای موضوعی طنز بررسی وتحلیل شده است نبوی درمجموعه ی تهرانجس در قالب طنز از تصورات قالبی رایج در جامعه عشق های بی پایه واساس، تورم، عاقبت اندیش نبودن و غربزدگی انتقاد کرده است.

کلیدواژه ها:

طنز ، ابراهیم نبوی ، تهرانجلس ، داستان