بررسی تاریخی مضامین اندرزهای بزرگمهر در متون اخلاقی فارسی و عربی منطبق با رساله خطی ظفرنامه

شیوه پندنامه نویسی از گونه های کهن ادب فارسی است که سابقه ی آن به ایران باستان می رسد، قدیمی ترین نمونه این نوع ادبی به بزرگمهر حکیم وزیر کسری انوشیبروان منسوب است که ترجمه ها و برداشت های مختلفی از آن در متون ادب فارسی و عربی روایت شده مشهورترین این ترجمه ها، ترجمه ابن سینا است که با عنوان ظفرنامه انوشیروانیه شناخته شده است در این مقاله کوشیده ایم ضمن عرضه متن مضححی از رساله ظفرنامه براساس نسخ کهن موجود، به تتبع و بررسی مضامین مشترک و برداشت های گوناگونی که از آن در متون کهن فارسی و عربی گردیده بپردازیم و این روایات را براساس سیر تاریخی تنظیم و تحلیل نماییم.

کلیدواژه ها:

بزرگمهر ، انوشیروان ، پندنامه ، ظفرنامه ، مناظره