بررسی تطبیقی مرثیه امام حسین (ع) در دیوان زلالی خوانساری و ابن معتوق موسوی براساس مکتب کلاسیسیسم

مرثیه به طور عام: شعر یا سخنی است که در ذکر محاسن و فضایل شخص در گذشته خوانده شود و به طور خاص: گونه ای گسترده در ادبیات فارسی، عربی و اردو برای بیان منافب، فضایل و سوگواری امامان شیعیان به ویژه حضرت امام حسین (ع) است. مقاله حاضر پژوهشی است تطبیقی که با تکیه بر مکتب کلاسیسیم: به منظور دست یابی به اصول و قواعد این مکتب در تنها مرثیه دیوان زلالی خوانساری و این معتوق موسوی، انجام شده است. این پژوهش پس از بیان توضیحاتی مختصر پیرامون مکتب کلاسیسیسم، با استفاده از روش تحلیلی - توصیفی، ضمن یافتن ویژگی های مکتب کلاسیسیم حاکم بر این اشعار ، به تحلیل محتوای آن ها نیز اقدام کرده است. نتیجه این بررسی نشان می دهد که در سروده زلالی خوانساری و این معتوق موسوی، اصول و ویژگی های مهم مکتب مرد بحث هم چون قانون سه گانه وحدت، تقلید از قدما، برگزیدن شخصیت های والامقام و بیان مسائل اخلاقی و مذهبی نمایان است.

کلیدواژه ها:

مکتب کلاسیسیم ، امام حسین (ع) مرثیه ، زلالی خوانساری ، این معتوق موسوی