ارزیابی چرخه حیات (LCA)

در دهه های گذشته کارایی و عملکرد سیستم ها، صرفه اقتصادی و مسایل اجتماعی پارامترهای تاثیر گذار در انتخاب گزینه برتر بوده اند. اما با گذشت زمان و بروز پیامدهای زیست محیطی چون گرم شدن کره زمین، آلودگی هوا، باران های اسیدی، آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی، فرسایش خاک ها و بیابان زایی، کاهش منابع تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر و به خطر افتادن سلامت انسان ها توجه تصمیم گیران به مسایل زیست محیطی بیشتر شده است. این مطالعه به بررسی یکی از ابزارهای ارزیابی محیط زیست با نام «ارزیابی چرخه حیات» می پردازد که از اوایل دهه 1990 میلادی تا به امروز و در اکثر کشورهای دنیا به طور گسترده ای مورد استفاده ارزیابی کنندگان قرار گرفته است و توانسته نگرش تصمیم گیرندگان را نسبت به سیستم ها و فرایندها تحت شعاع قرار دهد. ارزیابی چرخه حیات ابزار موفق و روبه رشدی است که با وجود نداشتن متد واحد و مشخص و نیاز به درنظر گرفتن فرضیات و پارامترهای مختلف برای انجام آن نتایج قابل اطمینان و تاثیر گذاری را ارائه می دهد و حقایق لطمات وارده از طرف سیستم ها، فرایندها و فعالیت های انسانی بر محیط زیست را به نحو کامل تری شفاف می سازد. این ابزار قادر به بررسی پیامدها در تمام طول فرایند می باشد. این ویژگی بدین معناست که نه تنها مرحله اصلی فرایند بلکه کلیه زیرساخت ها، مواد و منابع اولیه و انرژی مورد نیاز برای انجام فرایند و تمام پسماندها، هدر رفت ها، آلاینده ها، مواد و انرژی تولیدی از آن نیز قابل ارزیابی خواهند بود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی چرخه حیات ، ارزیابی زیست محیطی ، ابزار ارزیابی ، چرخه حیات