تاثیر عیار سیمان بر جذب آب بتن های خود تراکم دارای نسبت آب به سیمان برابر

جذب آب بتن، یکی از مشخصه های بتن که بیانگر خصوصیات ریزساختار آن از لحاظ میزان خلل و فرج و پیوستگی آنها با هم می باشد. تقریبا در تمام فرایندهای آسیب دیدگی بتن پدیده انتقال دخالت خواهد داشت . این پدیده شامل وارد شدن عوامل مخرب نظیر گازها ، آب ، عناصر شیمیایی و سپس راه یافتن این عوامل به توده بتن از طریق منافذ است. حجم منافذ داخل بتن، بدون توجه به سرعت حرکت سیال به داخل آن به وسیله جذب آب سنجیده می شود. با افزایش حجم خمیر و بدنبال آن احتمال بوجود آمدن فضاهای خالی داخل بتن، میزان جذب آب (جذب آب نهایی) افزایش می یابد. در این تحقیق با ثابت نگه داشتن نسبت آب به سیمان در 5 عیار مختلف سیمان ، درصد جذب آب و نیز رفتار بتن خود تراکم در حالت تازه و سخت شده اندازه گیری شد. آزمایش ها نشان داد که با افزایش عیار سیمان علاوه بر کاهش مصرف فوق روان کننده برای رسیدن به خواص خود تراکمی ، مقاومت فشاری بتن نیز کاهش می یابد. از طرفی با اضافه کردن عیار سیمان (نسبت برابر آب به سیمان) در نمونه ها جذب آب بتن افزایش می یابد. بطوری که جذب آب عیار 425 نسبت به عیار 300 حدود 80% افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

بتن خود تراکم ، جذب آب نهایی بتن ، حفرات مویینه ، نسبت آب به سیمان ، دوام ، آزمایش های بتن تازه