معیار حداکثر تشابه برای تخمین حالت در سیستم های توزیع با وجود زیرساخت ابزارهای اندازه گیری هوشمند برق

این مقاله به انداز ه گیر یهای مهندسی برای توزیع توان در سیستم های توزیع و پردازش آنها پرداخته و راهکار پیشنهادی از اندازه گیر یهای همزمان با جزئیات فازوری استفاده کرده است. یکی از مهمترین اجزای یک سیستم مدرن مدیریت انرژی در شرکتهای برق، فرآیند تخمین حالت سیستم قدرت براساس اندازه گیری کمیات به صورت بلادرنگ میباشد. حالت سیستم قدرت براساس مجموعه ای از مقادیر مولفه مثبت ولتاژ که از شینه های شبکه بطور همزمان تهیه می شوند، تعریف میگردد. کاربردهای ممکن از این تکنولوژی شامل کنترل ادوات در سیستمهای توزیع، تشخیص و مدیریت خطا ، مدیریت انرژی و مجموعه وسیعی از پیاده سازی استراتژی های مفید بهره برداری از شبکه می شود. زیرساختهای شبکه برق فعلی به طور کلی به چهار دسته تولید، انتقال، توزیع و بهره برداری از سه دسته نخست، تقسیم گشته که جهت هوشمند سازی شبکه قدرت در هر یک از این دسته ها، تغییرات قابل توجهی در حال اجرا و یا در مرحله پیشنهاد قرار دارند. بسیاری از این تغییرات پتانسیل آ نرا دارند که بر روی طراحی، برنامه ریزی، بهر ه برداری و کنترل سیستم های قدرت در مناطقی با وسعت بالای جغرافیایی سیستم تاثیر بگذارند.

کلیدواژه ها:

تخمین حالت ، سیستم توزیع هوشمند ، معیار حداکثر شباهت ، واحد اندازه گیری فازوری