تاثیر اقلیم در معماری روستایی (نمونه موردی روستای چوان علیا)

شرایط اقلیمی مختلف ایران باعث شده در هر منطقه، معماری متناسب با آن اقلیم را داشته باشیم و معماری که درمناطق گرمسیری انجام میشود با معماری اقلیم سرد تفاوت داشته باشد و بتواند خود را سازگار با محیط خویش کند دراین میان روستاها که جلوه بارزی از حیات اقتصادی و اجتماعی محسوب می شوند توانسته اند با فاکتورهای اقلیمی از جمله باد، تابش آفتاب، پوشش گیاهی و مصالح بوم آورد به بهترین نوع خود را با اقلیم و محیط خود سازگارکنند.معماری روستایی ما دارای ویژگی های منحصر به فردی است که ضمن توجه به مسائل زیباشناختی پاسخگوی نیازهای اقلیمی هر منطقه بوده، که پیروی از این اصول باعث صرفه جویی در انرژی ، صیانت از محیط زیست و حفظمنابع فسیلی شده است ولی متعصفانه امروزه با پیشرفت تکنولوژی و ورود مصالح جدید به روستاها و نبود مهارت کافیمعماران محلی در استفاده از این مصالح، هویت روستاها از بین رفته و دیگر آن سادگی ، بی پیرایگی،زیبایی و انطباق با محیط طبیعی در میان نیست و رفته رفته روستاها در حال از بین رفتن هستند. این مقاله حاصل مشاهدات عینی ومطالعات کتابخانه ای است که به روش توصیفی- تحلیلی پس از بررسی عوامل موثر در معماری روستایی به بررسی چگونگی برخورد معماری روستای چوان در مقابل اقلیم منطقه پرداخته است که نتایج نشان میدهد که با حفظ روستاها و اصول معماری پایدار، که در گذشته با توجه به اقلیم هر منطقه رعایت میشده تا چه حد چشمگیری می توانیم مصرف انرژی های تجدید ناپذیر را تحلیل دهیم

کلیدواژه ها:

اقلیم سرد ، معماری روستایی ، معماری پایدار ، منابع فسیلی