بازآفرینی شهری مبتنی بر فرهنگ دراستفادهی مجدد از مناطق وساختمانهای صنعتی متروک و رها شده

مناطق و ساختمانهایِ صنعتی متروک و رهاشده در شهرها مسالهای است که امروزه با آن مواجه هستیم. این فضاها پتانسیلی دوگانه دارند، از یک طرف میتوانند نوعی گسستگی ساختاری در تودههایِ شهری ایجاد کنندو از طرف دیگر دارای قابلیت پیونددهندگی ساختاری، اجتماعی و کارکردیِ قطعات شهری به هم بوده و میتوانند به عنوانِ عرصههای تعاملات اجتماعی مطرح شوند. از آنجا که در ایران رشد جمعیت شهری باتوسعهیِ ناموزونِ افقی شهر و از بین بردن منابعِ کشاورزی و طبیعی اطراف شهرها همراه بوده است، از این رو استفادهیِ مجدد ازاین فضاها مورد توجه واقع میشود. از طرفی فرهنگ در بارزترین حضور خود به عنوانعاملی برای ساختن تصویری جدید از شهرهای صنعتی به کار گرفته شده، وبه راهبردی موثر برای توسعههای جدید تبدیل گردیده است. با فرض به اینکه این مناطق و ساختمانهایِ صنعتی متروک و رهاشده به عنوان یک فرصت در توسعهی شهرها محسوب میشوند و با امداد از راهبرد فرهنگ، این منابعِ فضایی باارزشِ متروک و رهاشده، میتوانند راهگشایِ بسیاری از مشکلات به وجود آمدهیِ شهرها در حال حاضر باشند

کلیدواژه ها:

سایتهایِ رها شده و متروک صنعتی ، استفادهیِ مجدد ، بازآفرینی شهری ، رویکرد فرهنگی