تعیین میزان خلاقیت دانشجویان (مطالعه موردی : دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی منطقه 8)

این پژوهش با هدف تعیین خلاقیت دانشجویان ( مطالعه موردی : واحد های دانشگاه آزاد اسلامی منطقه 8 ) با استفاده از پرسشنامه خلاقیت تورنس (هنجاریابی شده توسط عابدی ) صورت گرفته است . روش پژوهش توصیفی- پیمایشی در جامعه آماری که شامل 165390 نفر کلیه دانشجویان مقطعکارشناسی بودند ولی نمونه مورد نظر فقط دانشجویان ( سال سوم و چهارم) در گروه های آموزشی (علوم پا یه ، علوم انسانی ، فنی - مهندسی، پزشکی ،هنر ، کشاورزی ) بودند. حجم نمونه بامقایسه جدول مورگانn=384 نفر تعیین شد. با توجه به اهمیت رسالت آموزش عالی و تغییرات روز افزون درسطح جهانی و اهمیت به بهره وری افراد و خلاقیت در فضای دانشگاهی نیاز به چنین پژوهشی را لازم دانسته و از کلیه واحدها 15 واحد انتخا ب و از دانشجویان خواسته شد که پرسشنامه را تکمیل نمایند. از آمار توصیفی و استنباطی برای توزیع نمرات مربوط به خلاقیتو هر یک از خرده مقیاسهای آن ( سیالی ، بسط، ابتکار و انعطاف پذیری) و مقایسه میانگین دو گروه مستقل (دختران و پسران) استفاده گردید . یافته ها نشان داد که درمقایسه میانگیندختران وپسران و میانگین نظری، بجز در مورد زیرشاخص بسط که در حد میانگین است ، در سایر شاخص ها میانگین دختران و پسران بطور معنی داریبالاتر از میانگین جامعه است و بجز در مورد انعطاف پذیری در سایر موارد بین میانگین دو گروه دختران و پسران تفاوت معناداری وجود ندارد.در رشته های مختلف بجز در مورد انعطاف پذیری در سایر شاخص ها تفاوت معناداری وجود ندارد. در واحد های مختلف دانشگاهی در هر یک از زیر شاخص ها و کل خلاقیت تفاوت معناداری وجود ندارد. در نهایت با توجه به تحلیل داده ها در پژوهش حاضرخلاقیت در تمامی واحد های دانشگاهی و رشته های مختلف وجود دارد

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، دانشجویان ، انعطاف پذیری ، بسط ، سیالی ، ابتکار ، دانشگاه آزاد اسلامی