اثر محلولپاشی روی و بور بر برخی صفات فیزیولوژیک کنجد (Sesamum indicum L.) تحت تنش خشکی

به منظور بررسی اثر محلولپاشی روی و بور بر تجمع پرولین، قندهای محلول، محتوای آب نسبی و میزان شاخص کلروفیل (اسپاد) در کنجد تحت سطوح مختلف تنش خشکی، آزمایشی به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1392 در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس اجرا گردید. عامل اصلی شامل سطوح تنش خشکی به صورت آبیاری پس از 75، 110 و 145 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر و عامل فرعی شامل محلولپاشی آب آبیاری، سولفات روی، اسیدبوریک و کاربرد توام سولفات روی و اسید بوریک بود. نتایج نشان داد که میزان قند محلول با سطوح آبیاری با تبخیر بیشتر افزایش یافت در حالی که محتوای آب نسبی با سطوح آبیاری با تبخیر بیشتر کاهش یافت. محلولپاشی اسید بوریک تاثیر معنی داری بر میزان پرولین برگ داشت و باعث افزایش میزان پرولین نسبت به بقیه تیمارهای محلولپاشی شد. در حالی که اسید بوریک باعث کاهش معنیداری در قندهای محلول شد. همچنین محلولپاشی سولفات روی و اسید بوریک باعث به دست آمدن بیشترین محتوای آب نسبی در برگ نسبت به تیمار شاهد شد. در بین تیمارهای محلولپاشی، محلولپاشی روی و بور و مصرف توام آنها باعث افزایش معنیداری در اسپاد نسبت به تیمار شاهد شده است.

کلیدواژه ها:

اسپاد ، بور ، پرولین ، تنشخشکی ، روی ، قندهای محلول ، کلروفیل ، کنجد ، ، محتوای آب نسبی