ارزیابی اثر غلظتهای مختلف سالیسیلیک اسید و محیطهای کشت مختلف بر ویژگیهای برگ بادرنجبویه (Melissa officinalis L.)

بادرنجبویه به دلیل خواص خوراکی آن در طب سنتی ایران به عنوان یک گیاه دارویی دارای کاربرد وسیعی است. محرکها مولکول هایی هستند که در تحریک پاسخهای فیزیولوژیک و مورفولوژیک در گیاهان نقش دارند. این آزمایش به صورت فاکتوریل و بر پایه طرح کاملاً تصادفی انجام شد. در این مطالعه ویژگیهای برگ شامل تعداد برگ، سطح برگ، شاخص کلروفیل و غلظت سیترال تحت تأثیر محلولپاشی برگی سطوح مختلف سالیسیلیک اسید (صفر، 0/1، 0/3، 0/5 و یک میلی مولار) و محیطهای کشت MS و B5 در دو غلظت (% 50 و % 100 ) و در دو بازه زمانی هفت و 14 روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد محیط کشت MS در بازه زمانی 14 روز و در غلظتهای صفر و 0/3 میلی مولار سالیسیلیک اسید بیشترین تعداد برگ را داشت. محیطهای کشت MS و 1/2MS در هر دو بازه زمانی در مقایسه با محیطهای کشت B5 و 1/2B5 سطح برگ بیشتری داشتند. محیط کشت 1/2B5 در هر دو بازه زمانی هفت و 14 روز کمترین شاخص کلروفیل را داشت. همچنین با افزایش بازه زمانی به 14 روز بیشترین غلظت سیترال در محیط کشت 1/2B5 در غلظت 0/5 میلی مولار سالیسیلیک اسید مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

بادرنجبویه ، سالیسیلیک اسید ، محلولپاشی برگی ، محیطهای کشت ، ویژگیهای برگ