تأثیر اسیدیته بر هم کاهی یون آهن (III) در کارایی علف کش نیکوسولفورون

هم کاهی املاح محلول در کارایی نیکوسولفورون روی سوروف و گاوپنبه به صورت Fe3+>>Ca2+≥Mg+2 در آزمایش اولیه مشاهده شد. افزودن Fe3+ به مخزن سمپاش، اسیدیته (pH) را به صورت معنی داری کاهش داد. به منظور بررسی این که حضور Fe(3+) یا کاهش pH باعث هم کاهی نیکوسولفورون است، دو آزمایش دز- پاسخ در دانشگاه آروس (دانمارک) در سال 1390 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل یون Fe(3+) در سه غلظت ( 0 (آب دیونیزه)، 0/02 و 0/01 مول)، محلول بافر در سه سطح (بدون بافر، pH=4 و pH=7) و هفت دز نیکوسولفورون 0، 4، 8، 16،32 ، 64 و 128 گرم ماده مؤثره در هکتار در مخلوط با 0/2v/v % سورفکتانت غیریونی Contact، در 3 تکرار بودند. سمپاشی در مرحله 2 تا 3 برگی علف های هرز با حجم پاشش 160 لیتر در هکتار انجام شد. دز ED50 بر اساس وزن تر و خشک اندام هوایی علف هرز محاسبه شد. تغییر pH علف کش محلول در آب دیونیزه تأثیری بر زیست توده علف های هرز نشان نداد، اما افزودن 0/002 و 0/01 مول Fe(3+) به محلول سمپاش کارایی نیکوسولفورون را به شکل معنی داری کاهش داد. با وجود این در حضور Fe(3+) بافر کارایی علف کش را به طور معنی داری افزایش داد. به طوری که در غلظت 0/01 مول Fe(3+) مقادیر ED50 حاصل از وزن خشک سوروف معادل 18/7، 3/3 و 1/2 به ترتیب برای تیمارهای بدون بافر، pH4 و pH7 به دست آمد. مقادیر ED50 مذکور برای علف هرز گاوپنبه به ترتیب برابر 35/1، 30/0 و 16/9 بود. نتایج ثابت کردند که هم کاهی در کارایی نیکوسولفورون به خاطر کاهش pH محلول است نه حضور Fe(3+) .

کلیدواژه ها:

بافر ، دز- پاسخ ، شاخص ED50 ، کیفیت آب