تاثیر قارچ Glomus mosseae و کود فسفات زیستی و دامی بر برخی خصوصیات مورفولوژیکی و عملکرد اندام هوایی گیاه دارویی گشنیز (Coriandrum sativum L.) در خرم آباد

بهمنظور بررسی تاثیر قارچ میکوریزا Glomus mosseae کود فسفات زیستی و کود دامی بر تعداد شاخه های فرعی، طول ریشه، تعداد چتر در بوته، عملکرد اندام هوایی و سطح برگ گشنیز آزمایشی مزرعه ای بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سال 1392 در خرمآباد اجرا شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل کاربرد قارچ میکوریزا (تلقیح و عدم تلقیح) کود فسفات زیستی شامل سه سطح (صفر، 35، 70 کیلوگرم در هکتار)، کود دامی شامل سه سطح (صفر، 10، 20 تن در هکتار) بود. نتایج نشان داد که تلقیح میکوریزایی و کود فسفات زیستی تاثیر معنیداری بر تمامی صفات مورد ارزیابی داشت. اثر متقابل هم افزایی و مثبتی در عملکرد اندام هوایی مشاهده شد. بیشترین تعداد شاخه های فرعی (17/7) ، تعداد چتر در بوته (71/77)، طول ریشه (21/05 سانتی متر)، عملکرد اندام هوایی (1778/59 کیلوگرم در هکتار) در اثر تلقیح میکوریزا، ولی بیشترین سطح برگ (54/39 سانتیمتر مربع) در اثر کاربرد 70 کیلوگرم در هکتار کود فسفات زیستی حاصل شد.

کلیدواژه ها:

عملکرد اندام هوایی ، کود دامی ، کود فسفات زیستی ، میکوریزا ، گشنیز