علف های هرز و تراکم بر کارایی مصرف منابع محیطی در کشت مخلوط ذرت و بادام زمینی تاثیر وجین

به منظور بررسی اثر تراکم، وجین علف های هرز و نسبت های مختلف کشت مخلوط ذرت (704 ) و بادام زمینی (رقم گلی) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1391 در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل نسبت کاشت در 4 سطح (ذرت خالص، 50 درصد ذرت + 50 درصد بادام زمینی، 100 درصد ذرت + 100 درصد بادام زمینی و بادام زمینی خالص)، وجین علف هرز در 3 سطح (بدون وجین، یکبار وجین و دو بار وجین) و فواصل بین ردیف ها با 2 سطح ( 40 و 50 سانتیمتر) در نظر گرفته شد. صفات مورد ارزیابی شامل: تشعشعات فعال فتوسنتزی، دما، رطوبت و شاخص نسبت برابری زمین بود. اثر متقابل معنی داری بین سیستم کاشت ، وجین و تراکم در میزان جذب نور، دما و رطوبت وجود داشت. نتایج نشان داد که میزان تابش فعال فتوسنتزی جذب شده در کشت مخلوط بالاتر از کشت خالص هر دو گیاه بود. تیمار مخلوط افزایشی بالاترین نسبت برابری زمین (1/048) را به خود اختصاص داد. تیمار 100 درصد ذرت + 100 درصد بادام زمینی به دلیل بهره برداری بهتر از منابع و افزایش عملکرد نسبت به کشت های خالص برترین تیمار آزمایش بود.

کلیدواژه ها:

تشعشعات فعال فتوسنتزی ، رطوبت حجمی خاک ، دمای خاک ، نسبت برابری زمین