بررسی برهمکنش تراکم و تاریخ کاشت بر برخی از ویژگی های مورفوفیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد دانه کنجد

به منظور بررسی تأثیر سه تیمار تراکم (20، 40 و 60 بوته درمتر مربع) و سه تاریخ کاشت (1، 7 و 20 تیرماه) بر عملکرد کمی و کیفی کنجد (Sesamum indicum L)، آزمایشی درسال 1392 در مزارع کشاورزی کنجد منطقه کاکی استان بوشهر انجام گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل درقالب بلوک کامل تصادفی در سه تک رار به اجر ا درآمد. اثر تاریخ کاشت بر ویژگی های مورفوفیزیولوژیک گیاه معنی دار بود، به گونه ای که بیشترین تعداد شاخه های فرعی، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، عملکرد دانه و درصد روغن دانه مربوط به تاریخ کاشت 7 تیرماه بود. اثر تراکم بر تعداد شاخه فرعی، تعداد کپسول در بوته و شاخص برداشت معنی دار بود. برهمکنش تاریخ کاشت و تراکم بوته بر تعداد دانه در کپسول معنی دار بود به نحوی که بیشترین تعداد کپسول در بوته و تعداد دانه در کپسول مربوط به تراکم دوم و تاریخ کاشت دوم بود. برهمکنش تراکم و تاریخ کاشت بر عملکرد دانه معنی دار بود و بیشترین میزان عملکرد دانه از تراکم 40 بوته در مترمربع و تاریخ کاشت 7 تیرماه بدست آمد.

کلیدواژه ها:

تاریخ کاشت ، تراکم بوته ، درصد روغن دانه ، عملکرد دانه ، کنجد