مدیریت سیستمی منابع انسانی از نگاه جامعه شناختی

امروزه ما با شکافهای عمده مدیریتی در جامعه رویاروییم و مدیریت منابع انسانی یکی از عمده ترین آنها است. هم اینک در عین حال که سایر منابعسرمایه انسانی و به ویژه منابع انسانی و تا حدودی منابع مالی- سرمایه ای (به صورت کوچک، پراکنده، غیر حجیم و غیر انباشتی) وجود دارد ولی به دلیلنبود مدیریت مناسب منابع انسانی، جامعه ما با غیر تولیدی شدن فرایند جمع و انباشت سرمایههای اجتماعی، انسانی و مالی رویاروست. مدیریت منابعانسانی در صورتی می تواند یک فرایند بهینه را شاهد باشد که به صورت سیستمی و در طی یک دوره برنامه ریزی شده، مسیر مشخصی را بپیماید. لذا لازماست قوانین مربوط به طی مسیر در جامعه مشخص و نهادهای راهبردی اجرای قوانین و پیشبرد برنامه معین باشند. در این مقاله نگاهی جامعه شناختیبه مدیریت منابع انسانی از حیث سیستمی با روش توصیفی خواهیم داشت. در این راستا مهمترین مطالعات و تحقیقات، کتب و مقالات داخلی و خارجیواکاوی گردیده و درنهایت به مقایسه آنان پرداخته شده و نتیجه گیری شده است که سرمایه اجتماعی به عنوان زیربنای مدیریت ساختهای اجتماعی،هنگامی کارساز است که در پیوند با عوامل دیگر قرار گیرد و اهم از سایر بخشهای مدیریت منابع انسانی، سرمایه اجتماعی شبکه ای، بایستی قدرت نرماجتماعی شود که قابلیت سازگاری با عصر اطلاعات دارد و بدین وسیله، توان مدیریتی آن نیز پدید خواهد آمد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، جامعه شناسی ، سرمایه اجتماعی ، منابع انسانی