اثر جاده بر روی الگوی پراکنش مراتع مناطق استپی مرکزی ایران مطالعه موردی: علی آباد پیشکوه یزد

مطالعه بر روی فاکتورهای مختلف پوشش گیاهی مراتع در اثر ایجاد جاده درتصمیم گیری و بهبود وضعیت مدیریتی رویشگاههای مرتعی با توجه به اینکه بخش اعظمی از جاده های روستایی کشور از مراتع می گذرند ازاهمیت ویژهایبرخوردار است .می توان جاده های روستایی به دودسته عمده جاده های شوسه روستایی و جاده های اسفالته روستایی تقسیم نمود که مطالعه بر روی هر دو جاده متمرکز گردید. مراتع حریم جاده از لبه جاده تا 5 متر و مراتع دور از جاده از 5 تا02 متر از لبه جاده در نظر گرفته شد بمنظور اندازه نمونه برداری در دو منطقه جاده حریم و دور از جاده به طور تصادفی درهر منطقه 02 پلات در امتداد 0 ترانسکت به طور تصادفی در طول 3 کیلو متر از جاده شوسه و 5 کیلومتر از جاده اسفالته مراتع پیشکوه علی آباد یزد مستقر گردید. بمنظور تعیین الگوی پراکنش از شاخص های نسبتی، موریسیتا و استانداردموریسیتا استفاده شد. نتایج نشان می دهد که در مراتع حریم جاده ، الگوی پراکنش تمام فرم های رویشی موجود تمایل به کپه ای شدن دارند که آن نشان دهنده ایجاد شرایط غیر یکنواخت اکولوژیکی در کنار جاده است و جاده های اسفالته تاثیر کمتری بر تغییر الگو پراکنش فرم های مختلف رویش داشته اند بنابراین زیر ساخت بهتر تاثیر کمتری بر روی جوامع گیاهیاز نظر الگوی پراکنش ، انتشار و رقابت گونه ها خواهند داشت

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، الگوی پراکنش ، جاده