بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفره بر صفات مورفولوژیکی گیاه ماش

به منظور بررسی اثر کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفره بر خصوصیات کمی گیاه ماش آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار در شهرستان کنگاور در سال زراعی 1332 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کودهایبیولوژیک فسفره در 4 سطح فسفات بارور 2 ویژه زراعت، بیوسوپرفسفات، فسفوباکترین و شاهد عدم مصرف و کود بیولوژیک نیتروژنه در 4سطح ازت بارور 2، نیتروکارا، نیتروکسین و شاهد عدم مصرف بود. صفات مورد بررسی شامل ارتفاع گیاه، قطرساقه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، وزن هزار دانه، طول غلاف و تعداد غلاف بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان می دهد که اثر کودهای بیولوژیک نیتروژنه، فسفره واثر متقابل کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفره بر تمامی صفات مورد بررسی به جزء وزن هزار دانه در سطح یک درصد معنی دار شد. نتایجمقایسه میانگین اثر متقابل کودهای بیولوژیک نیتروژنه و فسفره نشان داد که کاربرد همزمان نیتروکارا و بیوسوپرفسفات بیشترین ارتفاع گیاه 70/86 سانتیمترقطرساقه 0/73سانتیمتر تعدادغلاف10/66عدد را داشت. تیمار نیتروکسین×بیوسوپرفسفات بیشترین طول غلاف 12/67سانتی متر و عملکرد بیولوژیک22513/3کیلوگرم در هکتاررا به خود اختصاص داد. بیشترین عملکرد دانه 1583/33 کیلوگرم درهکتار در کاربرد همزمان نیتروکسین و فسفات بارور 2 ویژه زراعت مشاهده گردید. بیشترین وزن هزار دانه76/75گرم درتیمارازت بارور 2 و فسفات بارور 2 مشاهده شد. کمترین صفات مورد بررسی شده در تیمار شاهد دیده شد. با توجه به نتایج دست آمده کاربرد همزمان نیتروکسین و بیوسوپرفسفات و نیتروکارا و بیوسوپرفسفات باعث افزایش صفات کمی گیاه ماش گردید

کلیدواژه ها:

کود بیولوژیک فسفره ، شاخص برداشت ، عملکرد بیولوژیک ، بیوسوپرفسفات ، نیتروکسین