آرتمیای دریاچه ارومیه ، ثروت فراموش شده

حوضه آبریز دریاچه ارومیه شامل زیستگاه های آبی و خشکی متعددی می باشد که در ناحیه اکولوژیک دریاچه،11 سایت مهم که شامل خود دریاچه، زیستگاه های خشکی جزایر درون دریاچه و تالاب های اطراف آن ، بهعنوان سایت های مهم حفاظتی و مدیریتی شناخته شده اند. بسیاری از این تالاب ها به درستی مدیریت و پایش نشده و به علت فعالیت های کشاورزی بیش از حد، در معرض تخریب قرار گرفته اند. توسعه بهره برداری از منابعآب در قسمت های بالادست حوضه آبریز نیز اثرات جدی بر روی این تالاب ها گذاشته است. دشت های وسیع اطراف دریاچه و ارتباط آن با تالاب های اقماری آب شیرین، ناحیه اکولوژیک مهمی را تشکیل می دهد کهدربرگیرنده طیف وسیعی از گونه های مهم جانوری و گیاهی است. تداوم ارتباط و کارکرد این اجزا و حفاظت از منابع مهم اکولوژیک داخل دریاچه مانند آرتمیا از اهمیت زیادی برخوردار است. آرتمیاArtemia urmianaیکی از با ارزشترین گونه های شیلاتی غالب و از مهم ترین بی مهرگان در دریاچه ارومیه که بزرگترین دریاچه فوق العاده شورHypersaline ایران است، محسوب میشود . این گونه در صنعت پرورش لارو، ارزش قابل توجهی دارد . آرتمیا گونه ای از میگوی آب شور و از گونه های بومی دریاچه ارومیه است. این گونه مهم ترین منبع غذایی بسیاری از پرندگان آبزی مانند فلامینگوها به شمار می رود. با این حال افزایش میزان شوری آب دریاچه، تولید مثل این گونه را با مشکل مواجه کرده است. در این تحقیق به بررسی این کونه مهم شیلاتی و اهمیت اقتصادی پرورش آن پرداخته خواهد شد

کلیدواژه ها:

آرتمیا ، دریاچه ارومیه ، شیلات