مقایسه زنده مانی سیاه تاغ در بستر حاصل از اجرای عملیات اصلاحی پیتینگ، کنتورفارو و زیرشکن

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 816

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NACONF02_0088

تاریخ نمایه سازی: 27 آبان 1393

چکیده مقاله:

مراتع ایران یکی از مهمترین و باارزشترین منابع ملی کشور است که بهرهبرداری صحیحی و توأم با عملیات اصلاح و احیاآنها میتواند نقش اساسی در جهت حفظ آب وخاک داشته باشد. با توجه به اینکه عملیات مکانیکی صورت گرفته در عرصهپس از مدتی کارایی خود را از دست میدهد و نقش پوششگیاهی مستقرشده در محل اجارای پروژهها جهت جلوگیری از فرسایش و تثبیت شنهای روان پررنگتر میگردد بنابراین استقرار گیاهان کشتشده در بستر حاصل از اجرای پروژههایاصلاح و احیا مرتع نیز دارای اهمیت زیادی است لذا هدف از این پژوهش بررسی زندهمانی گیاه سیاهتاغ مستقرشده در بسترحاصل از پروهههای پیتینگ، کنتورفارو و زیرشکن در منطقه مارکوهک که در سال 9831 بهصورت همزمان توسط اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان گناباد در قالب طرحهای بیابانزدائی اجرا گردیده است، میباشد. نتایج این پژوهش نشانداد زندهمانی سیاهتاغ در بستر حاصل از پیتینگ کمترین و زیرشکن بیشترین میانگین را دارا میباشد اما به لحاظ اقتصادی استقرار سیاهتاغ در بستر حاصل از کنتورفارو مقرون بهصرفهتر است

نویسندگان

منیژه مهدی زاده

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع طبیعی مرتعداری دانشکده منابع طبیعی و محیطزیست دانشگاه فردوسی مشهد

علی گلکاریان

استادیاران دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد

کمال ناصری

استادیاران دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد

علی اصغر طالبان فرد

کارشناس ارشد اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان خراسان رضوی

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :