مطالعه ی آزمایشگاهی تغییردبی سیال تزریق شده به حوزه ی سنگهای داغ وخشک برای استحصال انرژی زمین گرمایی

حوزه های سنگهای داغ و خشک پتروترمال بزرگترین منابع قابلدسترس انرژی زمین گرمایی هستند که معمولا درعمق 3تا6کیلومتری زمین یافت میشوند پس ازاکتشاف هرحوزه پتروترمال یک چاه ورودی برای تزریق سیال به درون حوزه و چاه دیگری برای خروج سیال به سطح زمین حفر میشود و این چاه ها به روشهای مختلف ازجمله فشارهیدرولیک آب درزیرزمین به یکدیگر مرتبط میشوند تا سیال تزریق شده به حوزه پس ازعبورازلابلای سنگهای داغ انرژی حرارتی را همراه خود ازچاه خروجی به سطح زمین حمل کند یکی ازپارامترهای مهم دراین سیستم میزان دبی سیال تزریق شده به بسترسنگی می باشد لذا دراین تحقیق باساخت دستگاهی که شرایط دمایی سنگهای درون زمین را عملا شبیه سازی می کند تاثیرمیزان دبی سیال تزریق شده را بررسی نمودیم که مشاهده شد هرچه عدد رینولدز افزایش یابد مقدارگرمای گرفته شده ازسنگها نیز بیشتر خواهد شد

کلیدواژه ها:

حوزه های پتروترمال ، انرژی زمین گرمایی ، سنگهای داغ وخشک ، مبدل زمین گرمایی ، تبدیل انرژی