یک رویکرد یکپارچه برای کاهش خطر مخاطرات طبیعی با استفاده از بستر برنامه ریزی فضایی و زیرساخت اطلاعات مکانی

بحران های ناشی از مخاطرات طبیعی تأثیر به سزایی در جوامع در طول تاریخ از جنبه های مختلف اقتصادی اجتماعی و کالبدی گذاشته است. دهه گذشته بیش از پانصد هزار نفر قربانی بحرانهای ناشی از مخاطرات طبیعی مختلف در سراسر جهان شده اند. تجربه کشورهای توسعه یافته نشان می دهد اگرچه نمی توان اثرات منفی این رخدادها را به صفر رساند لاکن به وسیله سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های مناسب می توان تبعات آن را به حداقل رساند. این گونه تلاش ها تا حد زیادی به شاخه های مختلف علوم از جمله شهرسازی، مدیریت، سازه و ژئوماتیک وابسته و نیازمند است. به واسطه بین رشته ای بودن این موضوع نیاز ضروری به یک رویکرد یکپارچه در فرایند کاهش اثرات مخاطرات طبیعی بر محیط زیست انسانی وجود دارد. امروزه بر محققان پوشیده نیست که موفقیت این رویکرد یکپارچه در گرو اقدامات کلانی از جمله نحوه تخصیص کاربری های مختلف زمین می باشد که این خود مستلزم داشتن نظام اطلاعات زمین مرجع صحیح، یکپارچه و به روز می باشد. این پژوهش به دنبال یک مدل مفهومی برای اتخاذ یک رویکرد یکپارچه در کاهش اثرات مخاطرات طبیعی با استفاده از بستر برنامه ریزی فضایی و زیرساخت اطلاعات مکانی می باشد. این مقاله منتج از بخش مبانی نظری پایان نامه دکتری در حال انجام نگارنده با رویکرد نمونه م وردی شهر مشهد در دانشکده برنامه ریزی فضایی دانشگاه صنعتی دورتموند آلمان می باشد.

کلیدواژه ها:

رویکرد یکپارچه ، کاهش خطر بلایای طبیعی ، برنامه ریزی فضایی ، زیرساخت اطلاعات مکانی