مطالعه ی تطبیقی و مقایسه ای فضای سبس شهری (نمونه موردی مناطق 6 و 7 شهر مشهد)

افزایش جمعیت شهرها باعث بالا رفتن ارزش زمین و در نتیجه استفاده حداکثر از زمین جهت ساختمان سازی شده است.این مسئله متأسفانه نمای شهرها را به مجموعه ای از سنگ و بتن تبدیل کرده است. تراکم جمعیت به همراه ایجاد آلودگی های مختلف منجر به پیدایش و افزایش بیماری های قلبی و تنفسی می شود. علاوه بر اینها، ابتلا به بیماری روحی و روانی هزینه ای است که انسان در ازای دور شدن از طبیعت می پردازد. در این شرایط فضای سبز شهری می تواند عاملی راهگشا در تعدیل آلودگی هوا (از طریق جذب آلاینده های هوا)، بالابردن رطوبت نسبی هوا، کاهش آلودگی صوتی (به عنوان لایه اکوستیک) و ایجاد زیبایی بصری نقش داشته، محیط دلنشینی را در کنار محیط های کار و زندگی برای شهروندان فراهم آورد. به منظور دستیابی به شهری پایدار، نیاز به شناسایی و تقویت شاخصه های پایداری در شهرها می باشیم. از آن جمله، کمیت و کیفیت فضاهای سبز شهری می باشند. در این پژوهش بارویکرد توصیفی- تحلیلی و مقایسه ای به بررسی و مقایسه وضعیت فضای سبز مناطق شش و هفت شهر مشهد پرداخته ایم. نتایج نشان از آن دارد که سرانه فضای سبز در منطقه شش 4 متر مربع برای هر شهروند بوده که بسیار ناچیز است و از لحاظ کیفی هم توزیع مناسبی ندارد. سرانه فضای سبز منطقه هفت 18/7 متر مربع برای هر شهروند می باشد؛ که 1/5 برابر سرانه پیشنهاد وزارت مسکن و شهرسازی می باشد که از لحاظ کمی شرایط بسیار مناسبی دارد ولی از لحاظ کیفی در شرایط مناسبی نمی باشد.

کلیدواژه ها:

فضای سبز ، مناطق 6 و 7 ، شهر مشهد