بررسی نقش تکنیک خوراک دهی بر خواص لاتکس های تهیه شده از وینیل استات و ۲- اتیل هگزیل اکریلات

  • سال انتشار: 1385
  • محل انتشار: یازدهمین کنگره ملی مهندسی شیمی ایران
  • کد COI اختصاصی: NICEC11_455
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 1543
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

محسن نجفی

عضو هئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ماهشهر

سعید پورمهدیان

عضو هئت علمی صنعتی امیرکبیر (پلی تکنیک تهران)

علیرضا مهدویان

عضو هئیت علمی پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران

چکیده

پلیمریزاسیون امولسیونی یکی از روش های سنتز پلیمرها می باشد . این روش پلیمریزاسیون قابلیت بالایی در سنتز کوپلیمرهای با ریز ساختارهای مختلف دارا می باشد و بسته به تکنیک خوراک دهی می توان کوپلیمرهایی با ساختار اتفاقی , دسته ای , پیوندی و ... سنتز نمود.. مورفولوژی بدست آمده برای ذرات سنتز شده به روش امولسیونی نقش بسزایی درخواص نهایی این ذرات ایفا می کند . پارامترهای زیادی از جمله تکنیک خوراک دهی تاثیر زیادی بر مورفولوژی ذرات و در نتیجه خواص ن هایی لاتکس دارا می باشند . دراین کار نقش دو روش خوراک دهی به صورت افزایش ناگهانی و افزایش مرحله ای بر خواص نهایی لاتکس های تهیه شده از مونومرهای و ینیل استات و ٢-اتیل هگزیل اکریلات از جمله کشش سطحی ، رفتار حرارتی و توزیع اندازه ذرات لاتکس مورد بررسی قرار گرفته است که نتایج بیانگر نقش مؤثر نحوه خوراک دهی و چگونگی افزایش اجزاء به محیط واکنش بعنوان یک پارامتر سینتیکی در خواص نهایی محصول م یباشد.

کلیدواژه ها

وینیل استات، ٢- اتیل هگزیل اکریلات، کوپلیمریزاسیون امولسیونی، افزایش مرحله ای، افزایش ناگهانی و کشش سطحی

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.