به کارگیری مدل تخصیص خطی وahp گروهی درمکانیابی بازارچه مرزی موردمطالعاتی استان مازندران

زمانی که ضرورت ایجادبازارچه مرزی ساحلی به لحاظ اقتصادی ومنافع منطقه ای اثبات شود بحث انتخاب گزینه های موجود مطرح میگردد ارزیابی و انتخاب گزینه مناسب وابسته به عوامل تاثیرگذاری خواهد بود که دارای تعددوتنوع فراوان می باشند ازانجایی که بازارچه های مرزی ساحلی دارای تفاوت هایی باسایر بازارچه های مرزی ازحیث کشورهای مخاطب و شیوه ارتباطی م یباشند لذافعالان و محتوای فعالیت آنها نیز به عنوان عاملی موثر درچگونگی انتخاب محل مناسب جهت ایجادباازرچه نقش افرینی می نماید وجود سه بندرامیرآباد فریدونکنار و نوشهر به ترتیب درشرق مرکز و غرب استان مازندران سه گزینه جهت ایجادبازارچه های مرزی ساحلی دراین استان قلمداد میگردد دراین مقاله اولویت بندی گزینه های موجوددرسه مرحله اجرا گردیده است ابتدا عوامل موثر درموفقیت بازارچه بصورت سلسله مراتبی ازمعیارها شناسایی شدند سپس وزن معیارها به کمک فرایند تحلیل سلسله مراتبی AHP وطی یک فرایند تصمیم گیری گروهی تعیین گردیده است همچنین رتبه گزینه ها براساس 49 معیار تعیین شده که برگرفته ازویژگیهای هرگزینه بوده و درپایین ترین سطح ازشاخه های سلسله مراتبی قراردارند تعیین گردیده است درنهایت براساس مدل ریاضی تخصیص خطی اولویت بندی گزینه ها به نحوی انجام پذیرفت که مطلوبیت حاصل ازتخصیص ماکزیمم گردد خروجی مدل نشان میدهد بنادرامیرآباد فریدونکنار و نوشهر به ترتیب جهت ایجادچنین بازارچه ای مناسب خواهند بود همچنین تحلیل حساسیت مدل بیانگر استواری اولویت بندرامیرآباد بااعمال تغییرات 10درصدی دراوزان می باشد

کلیدواژه ها:

بازارچه مرزی ، اولویت بندی ، تخصیص خطی ، ahpگروهی