تاثیر قارچ میکوریزا بر جذب عناصر کم مصرف به ویژه روی (Zn) در گیاه

میکوریزا نوعی همزیستی متقابل مفید است که بین اندام های جذب کننده گیاهان (معمولا ریشه) و ریسه های قارچ های خاصی ایجاد می گردد. قارچ های میکوریزی بوجود آورنده یکی از همزیستی های مفید در ریشه اکثر گیاهان بوده و نقش کلیدی در چرخه عناصر غذایی و همچنین مقاومت گیاهان در برابر تنش های محیطی دارند. کمبود روی یکی از شایع ترین کمبودهای عناصر ریز مغذی در گیاهان و باعث کاهش در تولید محصول می شود بکارگیری قارچ مایکوریزا آربسکولار جهت رفع کمبود zn و تاثیر آن بر قابلیت جذب روی ، فسفر، آهن و رشد گیاه می باشد. کلونیزه شدن ربشه های گیاه قارچ میکوریزای آربسکولار باعث تغییر میزان دسترسی گیاه به عناصر گوناگون می شود. کمبود روی باعث افزایش معنی داری در غلظت و مقدار فسفر بخش هوایی و ریشه گیاهان میکوریزی و غیر میکوریزی شد. کمبود روی باعث افزایش درصد کلنیزاسیون ریشه در گیاهان میکوریزی شده است گیاهان میکوریزی و با کمبود روی دارای بیشترین غلظت و مقدار آهن و گیاهان غیر میکوریزی و با روی کافی دارای کمترین غلظت و مقدار آهن هستند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که تلقیح قارچ های میکوریزایی باعث افزایش جذب عناصر کم مصرف به ویژه افزایش روی (zn) در گیاه و همچنین موجب بهبود رشد ریشه و اندام های هوایی گیاه می شود.

کلیدواژه ها:

عنصر روی ، قارچ میکوریزا ، جذب ، عناصر کم مصرف ، گیاه