استفاده از فناوری بیوتکنولوژی آنزیمی جهت بازیافت کاغذ باطله در راستای حفاظت ازجنگلها

به طورمعمول برای تهیه خمیرکاغذ از چوب یا ضایعات سلولزی و از روشهای شیمیایی مانند روش «بازی» ( با سود NaOH) و روش «کرافت» ( با سولفیت Nelsthesl) استفاده میشود که به علت ارزش بالای درختان و تأثیر درختان در پاکیزگی هوا درنتیجه امروزه دیگر استفاده از درختان در صنایعی چون کاغذسازی مقرو نبه صرفه و اقتصادی نیست، بلکه میتوان از ضایعات سلولزی مانند پنبه، ویسکوز، جوت، کنف و چرخ ههای بازیافتی کاغذ باطلهها برای تهیه خمیرکاغذ به کار گرفت چون ازنظر کیفیت، بهترین کاغذها از الیاف کتان و پنبه و سپس کاج و نیشکر به دست می آیند. فرآیندهای کنونی خمیر سازی نسبتاً غیرموثر و به لحاظ زیست محیطی مسئله دار هستند ازاین رو نیاز به فرآیندهای جدید احساس می شود. فناوری بیوتکنولوژی آنزیمی پتانسیل لازم جهت افزایش کیفیت و تأمین ماده اولیه خمیر و کاغذ، کاهش هزینه های ساخت و فراهم آوردن محصولات جدید و باارزش را دارا و قادر به کاهش دادن مشکلات زیست محیطی و اصلاح خصوصیات فیبر است. در عملیات تولید خمیرکاغذ به روش شیمیایی ازنظر زیست محیطی با مشکلات ویژه ای در خصوص پاک کردن حلال ها، پس از عملیات بازیافت روبه رو هستیم. به علت شیمیایی بودن این حلال ها، مواد یادشده ازنظر محیط زیستی خطرناک هستند، اما اگر جایگزینی عملیات شیمیایی با رو شهای بیوشیمیایی اتفاق بیفتد می توان امیدوار بود که مشکلات زیست محیطی کاسته شود. آنزی مها برخلاف حلال های شیمیایی به راحتی با تغییر شرایط محیطی غیرفعال می شوند. در این مقاله سعی شده است نحوه استفاده از فناوری بیوتکنولوژی آنزیمی جهت تولید کاغذ از ضایعات سلولزی و بازیافت کاغذ باطله ها موردبررسی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

بیوتکنولوژی ، آنزیم ، بازیافت ، کاغذ باطله