مروری بر تاثیر سیلیکون روی خصوصیات فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی گیاهان تحت تنش خشکی

تنش به هر عامل محیطی بالقوه که تاثیر نامطلوبی بر موجودات زنده داشته باشد و یا از قرار گرفتن ارگانیسم ها تحت تاثیر شدتی از یک یا چند عامل محیطی که موجب افت ظاهری، بازده و یا ارزش ارگانیسم شود. خشک سالی و تنش ناشی از آن مهم ترین و رایج ترین تنش خشکی محیطی است که هر ساله خسارت های هنگفتی به محصولات مختلف در جهان بخصوص ایران که به عنوان کشوری خشک و نیمه خسک محسوب می گردد وارد می ماید. سیلیکون (Si) بعد از اکسیژن دومین عنصر فراوان در روی زمین است. علی رغم فراوان بودن این ماده در سطح زمین به دلیل همراه بودن آن با سایر عناصر از دسترس گیاه خارج بوده و گیاهان تنها قادر به استفاده از فرم سیلسیلیک اسید Si(OH)4 آن می باشند و به دلیل این که در دسته عناصر ضروری برای رشد گیاهان قرار نگرفته توجه زیادی به نقش بیولوژیکی آن در گیاه نشده است. اخیرا در پژوهش های صورت گرفته به اثرات مفید و حاصلخیزی آن اشاره شده است به ویژه در زمان بروز تنش های محیطی که با افزایش در فعالیت آنزیم های ضد اکسنده و بالا رفتن محتوای اسمولیت ها ، نقش مهمی را در ایجاد تحمل به تنش های زنده و غیر زنده در گیاهان ایفا می کند. طبق گزارشات مختلف سیلیکون با افزایش طول ریشه و قدرت گیاه در شرایط تنش خشکی ، باعث افزایش مقاومت گیاه در برابر تنش ها و کاهش سمیت برخی عناصر سنگین در گیاه که منجر به حفظ ساختار و همچنین تنظیم اسمزی در داخل سلول می شود.

کلیدواژه ها:

سیلیوکون ، تنش خشکی ، ریشه ، فیزیولوژی ، مورفولوژی