بررسی میزان اسانس، ویژگی های مورفولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد شوید تحت شرایط آبیاری محدود

شوید با نام علمی (Anethum graveolens L) یک گیاه یک ساله و گاهاً دوساله از خانواده Apiaceae می باشد . این گیاه بومی آسیای جنوب غربی یا جنوب شرقی اروپا بوده و واریته های آن از زمان های بسیار قدیم در این نواحی کشت می شده است. آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آبیاری به صورت حذف آبیاری در مرحله رشد طولی ساقه (I1)، حذف آبیاری در مراحل تشکیل چتر و پر شدن دانه (I2)، حذف آبیاری در مرحله تشکیل چتر (I3)، حذف آبیاری در مرحله پر شدن دانه (I4) و آبیاری کامل (I5) اعمال شدند. برخی از صفات از جمله درصد اسانس بوته، تعداد چتر در بوته، تعداد چترک در چتر، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و ارتفاع بوته اندازه گیری شد. بیشترین مقدار اسانس مربوط به تیمار قطع آبیاری در مرحله رشد طولی ساقه (I1) و کمترین آن مربوط به آبیاری کامل (I5) بود. بیشترین مقدار افزایش اسانس مربوط به حذف آبیاری در مرحله رشد طولی ساقه (I1) بود که اختلاف معنی داری را با تیمارهای حذف آبیاری مراحل تشکیل چتر و پر شدن دانه (I2)، حذف آبیاری در مرحله تشکیل چتر (I3) ، حذف آبیاری در مرحله پر شدن دانه (I4) نداشت. این یافته نشان می دهد که مقدار اسانس گیاه شوید با کمبود ملایم آب افزایش می یابد که این افزایش در مرحله رشد رویشی نسبت به سایر مراحل رشدی بیشتر می باشد. همچنین این نتایج عدم تاثیرگذاری حذف آبیاری در مراحل مختلف رشد روی عملکرد دانه و صفات مورفولوژیک بوته را تایید می کند. بیشترین بیوماس بدست آمده مربوط به حذف آبیاری در مرحله رشد طولی ساقه (I1) بود که اختلاف معنی داری با حذف آبیاری در مرحله پر شدن دانه (I4) نداشت.

کلیدواژه ها:

آبیاری محدود ، بیوماس ، درصد اسانس ، شوید ، صفات مورفولوژیک ، عملکرد دانه