توزیع فرازسنجی ایستگاه های بارانسنجی در استان فارس و اعتبار برآورد آب ورودی به منطقه

از معیارهای مهم اعتبار محاسبه بارش سطحی میانگین، توزیع استاندارد بارانسنجی در یک منطقه است. هدف از این پژوهش ارزیابی وضعیت چگالی سطحی ایستگاه های بارانسنجی در طبقات فرازسنجی استان فارس است. تفکیک ارتفاعی ۳۰۰ متری از نقشه مدل ارتفاعی رقومی انتخاب گردید. وسعت استان فارس برابر ۱۲۲۶۰۸ کیلومتر مربع با پائینترین و بالاترین ارتفاع بترتیب برابر ۹۷ و ۳۹۱۱ متر است. فراز پائینتر از 600 متر با ۷۵۳ کیلومتر مربع و فراز بالاتر از ۲۴۰۰ متر با ۱۶۴۲۶ کیلومتر مربع، فاقد ایستگاه بارانسنجی است. در سال ۱۳۹۰ تعداد ۲۴۷ بارانسنج موجود است که میانگین فاصله آنها از یکدیگر حدود ۲۳ کیلومتر است. سازمان هواشناسی جهانی ( ۲۰۰۸ ) برای مناطق کوهستانی چگالی کمینه ۲۵۰ کیلومتر مربع را توصیه میکند. نتایج نشان داد که در سال ۱۳۹۰ نزدیک به 50% کمبود بارانسنج مواجه است. اولویت تأسیس ایستگاه بارانسنجی در طبقات با بیشترین کمبود برای 2100-1800 متر (44 بارانسنج)، 900-600 متر (37 بارانسنج) و 1200-900 متر (36 بارانسنج) پیشنهاد شد. استنباط می گردد که در نتایج محاسبه بارش سطحی میانگین استان فارس، خطای نمونه برداری وجود دارد. شبکه بارانسنجی با ۱۲۳۰ ایستگاه درتلورانس بهینه با ۱۰ کیلومتر فاصله از هم، در استان فارس پیشنهاد شده که توسط آن پهنه بندی اقلیمی معتبر و محاسبه بارش سطحی میانگین با کمترین خطا است.

کلیدواژه ها:

طبقه بندی فرازسنجی ، چگالی سطحی بارانسنج ، فارس