کاهش ویسکوزیته نفت سنگین با روش های نانوبیوتکنولوژی جهت ارتقای بهره وری

نفت سنگین ایران با حداقل 50 میلیارد بشکله ذخیره زیرزمینی حدود 27 درصد میزان ذخایر نفت خام کشور را تشکیل می دهد. تقاضای روزافزون جهانی برای نفت و فرآورده های آن ، کاهش تولید طبیعی از مخازن نفت سبک و افزایش قیمت نفت در سال های اخیر باعث توجه روزافزون به مخازن نفت سنگین شده است. از سوی دیگر به دلیل بالا بودن ویسکوزیتی نفت سنگین استخراج ، حمل و نقل و تولید فرآورده های نفتی با ارزش از آن به سختی امکان پذیر است . هدف از این پژوهش کاهش گرانروی نفت سنگین به منظور افزایش درآمد حاصل از فروش نفت ، جلوگیری از خام فروشی و تولید فرآورده های با ارزش بالاتر و رفع آلودگی های زیست محیطی است . در این راستا جداسازی ترکیبات زیستی از میکروارگانیسم هایی که در طبیعت واکنش های شکست هیدروکربنی را کاتالیز می کنند صورت گرفت . نانوذرات مختلف که در شکست ترکیبات هیدروکربنی موثرند سنتز شده و مورد بررسی SEM قرار گرفتند. اثرات ترکیبات زیستی و نانوذرات بر ساختار ترکیبات سنگین آلی مورد آزمایش و آنالیز قرار گرفت و تست GC نتایج چشمگیری را نشان داد . بیومولکول ها سبب کاهش ویسکوزیتی و نیروهای هیدروفوبی شدند حال آنکه نانوذرات افزایش در نیروهای هیدروفوبی را نشان دادند. امید است نتایج این تحقیق در مقیاس صنعتی بتواند در حل مشکلات ترکیبات سنگین راه گشا باشد.

کلیدواژه ها:

نفت سنگین ، ویسکوزیته ، ترکیبات زیستی ، نانوذرات