مدلسازی فرآیند جداسازی غشائی الفینها از پارافینها بهکمک فرمولبندی استفان- ماکسول

پلیمرهای شیشه ای، غشاءهای مناسبی برای جداسازی مخلوط الفینها از پارافینها هستند . تراوش مخلوط گازها بهوسیله این نوع غشاءها معمولاً ب هوسیله مدل انتقال دوجذبی تحلیل می شوند که قادر به پیش بینی درست رفتار جداسازی مخلوط گازها نیستند. در این مقاله رفتار جداسازی الفین ها از پارافین ها بهوسیله غشاءهای پلیمری شیشهای با استفاده از فرمولاسیون استفان - ماکسول در سیستم های چندجزئی بررسی شده است. سیستمهای انتخابی برای این تحقیق، انتقال مخلوطهای گازی اتان / اتیلن و پروپان / پروپیلن از درون پلی آمید شیشهای میباشند. با استفاده از اطلاعات تجربی مربوط به منحنی جذب همدما و تراوایی اجزای خالص موجود در منابع علمی، اثرپذیری شار انتقال ا جز اء از برهمکنش های ترمودینامیکی و سینتیکی بین اجزاء ب ه طور جداگا نه لحاظ گرذ یده است. پیشبینی مقدار تراوایی و نیز گزینش پذیری غشاء نسبت به اجزای تراوا به وسیله مدل توسعه یافته بیانگر توافق خوبی بین مقادیر پیشبینیشده و تجربی است . نتایج نشان می دهد که برهمکنش سینتیکی در مورد انتقال مخلوط گازها در سیستمهای مورد بررسی اهمیت چندانی نداشته و میتوان از آن صرفنظر کرد، درحالیکه برهمکنش ترمودینامیکی در جریان و انتقال بهخصوص در فشارهای بالاتر نقش مهمی را ایفا میکند.

کلیدواژه ها:

غشاء- الفین/پارافین- استفان ، ماکسول