توموگرافی خطی داده های لرزه ای بین چاهی به روش تیخونوف و مقایسه آن با روش تغییرات کلی

توموگرافی به فن تصویرسازی درون اجسام با استفاده از انواع امواجی که از درونمواد عبور داده می شود اطلاق می گردد که کاربردهای زیادی در تصویرسازی پزشکی و دیگر زمینه های مهندسی دارد. با اندازه گیری زمان سیر امواج لرزه ای نشأت گرفته از یک چشمه لرزه ای و ثبت شده توسط گیرنده ها می توانیم ساختارهای درونی زمین را به صورت نقشه های تغییرات سرعت لرزه ای اجزای سازنده آن ، تصویرسازی کنیم. توموگرافی بین چاهی یک تکنیک مرسوم در مطالعات بی هنجاری های واقع شده ما بیندو چاه است که توسط روش های اندازه گیری مستقیم قابل دسترسی نمی باشد. این تکنیک کاربردهای وسیعی در اکتشاف نفت و گاز، مطالعات زمین شناسی و دیگر مطالعات مهندسی مربوط به انتخاب سایت های مناسب جهت دفن زباله های هسته ای دارد. در این مقاله برای اعمال توموگرافی از دو روش منظم سازی تیخونوف tikhonov و تغییرات کلی Total Variation استفاده می شود در روش تغییرات کلی سعی بر این است که نقص روش تیخونوف در عدم توانایی بازسازی لبه ای تیز را برطرف کند و ابزاری قدرتمند را به دنیای پردازش معرفی کند. در این مقاله ابتدا روش های ذکر شده در بالا را معرفی نموده و سپس به بحث در مورد مزایای روش تغییرات کلی نسبت به روش تیخونوف می پردازیم. در این مقاله با برنامه نویسی کامپیوتری متلب، توموگرافی زمان سیر براساس کمینه سازی محلی خطاهای باقیمانده بین زمان سیر لرزه ای ثبت شده و پیش بینی شده توسط مدلسازی، بدست می آید. ابتدا کارایی این الگوریتم روی مدل های مصنوعی بررسی شده و در ادامه کاربرد این تکنیک تصویرسازی، بر روی داده های واقعی یک آزمایش بین چاهی در یکی از فروردگاه های کشور اسپانیا به منظور یافتن گالری های معادن قدیمی مورد استفاده قرار می گیرد. براساس نتایج، این روش می تواند گالری ای حاوی آب را پیدا نماید.

کلیدواژه ها:

توموگرافی ، زمان سیر ، وارون سازی ، روش تیخونوف ، روش تغییرات کلی