بررسی انرژی مصرفی و حد تسلیم نقطه ی اتصال ورق های فولادی تحت بارگذاری استاتیکی جوش نقطه ای

جوش نقطه ای یکی از پرکاربرد ترین نوع جوشکاری می باشد. این فرآیند برای اتصال ورق ها، یا سیم به ورق و یا بر روی سیم استفاده می شود. در این پژوهش، بر روی دو ورق فولادی که توسط یک جوش نقطه ای به هم متصل شده اند، بر مبنای چهار استاندارد مختلف بین المللی (پژو، رنو، سوزوکی و دایمر کرایسلر)، بارگذاری پیچشی انجام و رفتار مکانیکی و کاهش مصرف انرژی برای جوش نقطه ای انواع جوشکاری ها مورد بررسی قرار گرفت. هدف این تحقیق، به دست آوردن نیروی مورد نیاز برای رسیدن به نقطه تسلیم، و بررسی تأثیر قطر جوش نقطه ای و ضخامت ورق ها بر این نیرو بوده که از تحلیل استاتیکی در نرم افزارANSYS استفاده شده است. بدین منظور ابتدا یک چیدمان شامل یک دستگاه نقطه جوش به همراه کنترلر و ... نصب گردید. پس از آزمایشات تجربی، تحلیل قطر ناحیه ی جوش نمونه های مختلف حاصل از اعمال جریان و زمان های مختلف جوشکاری به ازای هر ضخامت ورق به طور جداگانه، و تحلیل ضخامت و قطر ناحیه ی جوشی که بیشترین گشتاور ممکن را تا پیش از رسیدن به تسلیم تحمل می کرد، پرداخته شد. نتایج نشان داد، با افزایش ضخامت ورق، نیروی لازم برای رسیدن به حد تسلیم در نقطه اتصال جوش نقطه ای افزایش می یابد. بررسی کاهش مصرف انرژی نشان داد، می توان از استاندارد جوش نقطه ای بومی که حاصل این تحقیق و پژوهش می باشد در صنعت کشور استفاده نمود، که به لحاظ هزینه و انرژی برای صنعت کشور تأثیر گذار می باشد. نتیجه آزمایش ها نشان داد که استفاده از استاندارد بومی برای ورق های (1/7، 0، 1/2 و 1/5) به ترتیب 11/72، 9/46، 9/03 و 17/77 درصد کاهش مصرف انرژی دارد.

کلیدواژه ها:

جوش نقطه ای ، بارگذاری پیچشی ، المان محدود ، مدیریت انرژی ، تعیین هزینه ، ANSYS