ارزیابی ارتباط ژن وابسته به سیتوتوکسین(cagA)بااختلالات گوارشی در مبتلایان به عفونت هلیکوباکتر پیلوری

زمینه و اهدا ف : هلیکوباکتر پیلوری عامل التهاب معده و زخم های گوارشی و عامل خطر ایجاد آد نوکارسینومای معده به شمار می آید. ژن وابسته به سیتوتوکسین cagA A یکی از مهمترین شاخص های بیماریزایی این باکتری می باشد که به دلیل تنوع ژنتیکی در نواحی جغرافیایی مختلف از اهمیت خاصی برخوردار می باشد . هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژن مذکور در بیماران دچاراختلالات گوارشی و ارزیابی آن به منظور غربالگری بیماران در معرض خطر بالا می باشد. روش بررسی : در این مطالعه 180 بیمار دچار اختلالات گوارشی مراجعه کننده به بخش اندوسکوپیبیمارستان امیر اعلم یا انستیستو کانسر شهر تهران وارد مطالعه شدند . از میان 120 بیماری که هلیکوباکتر پیلوری از آنها جدا شد، 81 بیمار دچار سوء هاضمه بدون زخم، 17 بیمار دچار زخم گوارشی و 22 بیمار مبتلا به سرطان معده بودند . پس از کشت، جداسازی باکتری و استخراج ژنوم جستجوی ناحیه حفاظت شده ژن وابسته به سیتوتوکسین با استفاده از PCR انجام شد. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون مجذور کای انجام شد. یافته ها : 120 سویه هلیکوباکتر پیلوری از 180 بیمار مورد بررسی جدا شد . از میان 120 سویه مورد بررسی، 101 سویه 2/84٪ cagA مثبت بودند و 19 سویه باقیمانده 8/15٪ cagA منفی بودند. تمام بیماران دچار سرطان معده سویه های cagA مثبت را حمل می کردند و وجود این ژن با سرطان معده در مقایسه با بیماران دچار سوء هاضمه بدون زخم، ارتباط معنی داری را نشان داد. در عین حال با سایر اشکال بالینی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری : به دلیل پراکندگی یکنواخت ژن cagA در بیماران دارای علایم بالینی متفاوت ، بررسی حضور ژن cagA به تنهایی نمی تواند به عنوان شاخص تعیین کنندی یک پیامد بالینی ناشی از عفونت هلیکوباکتر پیلوری باشد.

کلیدواژه ها:

ژن وابسته به سیتوتوکسین A ، سرطان معده ، زخم گوارشی