رویکردی برای اندازه گیری نرخ بیکاری بخش آموزش عالی اقتصاد

هدف این مقاله را تبیین رویکرد اقتصادی اندازه گیری میزان نرخ اشتغال و بیکاری و بررسی انوع یکاری و مشخص کردن سهم بیکاری طبیعی اقتصاد که ناشی از پویایی آن است سهم بیکار ادواری که ناشی از کمبود تقاضای کل اقتصاد است، شکل میدهد. برای دستیابی به اهداف مقاله، پس از بررسی ابعغد نظری اشتغال و انواع بکیاری، شیوه اندازه گیری تولید بالقوه، سطح در امد اشتغال کامل، بیکاری و شکاف درآمدی و تولیدی با شناسایی مسیر توسعه تولید – اشتغال بهینه در فرایند توسعه اقتصادی، جمعیت 10 ساله و بیشتر، جمعیت فعال اقتصادی شاغلان 10 ساله و بیشتر ر ابعاد مختلف، شاخصهای آموزش عالی و بیکار و اشتغال تجزیه و تحلیل می شوند، آنگاه به احتساب میزان رشد شاخصها بر حسب دهه های تحت مطالعه و نسبت به سال پایه از سال 1335 تا زمان حاضر، شاخصهای مورد نظر و مقایسه تطبیقی با یکدیگر بررسی و تحلیل میشوند. تعیین روند رشد و توسعه شاخصهای مورد نظر و مقایسه تطبیقی آنها، زوایای جدیدی را پیش روی برنامه ریزان و سیاستگذاران بخش آموزش عالی و سایر بخشهای اقتصادی می گشاید. نظر به پویایی اقتصاد کشور و نوسانات رشد و توسعه، اقتصادی، وضعیت شاغلان آموزش عالی، چشم انداز نوید بخشی را ترسیم می نماید و میزان بیکاری فارغ التحصیلان دارای اموزش عالی، درچارچوب بیکاری اصطکاکی و ساختاری پدیده ای سازگار و طبیعی شناخته میشود. از این رو، سرعت شتابان جایگزین نیروی فعال اقتصادی جوان و دارای تحصیلات دانشگاهی در اقتصاد کشور نمایان میشود.